Avadhuta Gita, pieśń Oświeconego Rozdział VII

Rozdział VII

Nauka Osobistej Jaźni

1

Nagi albo ubrany w łachy zebrane po drodze;
na jego ścieżce nie ma śladu cnoty ani grzechu;
samotny w chatce, jednorodny w harmonii,
oświecony, niewinny.

2

Oczyszczony energią poza celem i bezcelowością,
uważny poza uwagą i brakiem uwagi,
przytomny poza przyzwoitością i nieprzyzwoitością
- jakże Avadhuta mógłby brać udział w dyskusji?

3

Wolny od więzów nadziei, poza konwencją czystości,
który porzucił wszystko, który stał się wszystkim,
ten jogin jest Prawdą, oświecony mieszka
w absolutnej prostocie.

4

Gdzie miejsce na dyskusje o ciele i bezcielesności,
o zniewoleniu i wyzwoleniu?
Tutaj jest Prawda sama w sobie, stała,
naturalna, nieskazitelna jak niebo.

5

Czy może istnieć piękne albo brzydkie
tam, gdzie jest tylko Prawda?
czy rozkosz zmysłów może być skończona
w Najwyższym, nieskończonym jak niebo?

6

Najwyższa Jaźń jedna i zawsze obecna jak niebo
jest Prawdą czystą i niepokalaną.
Gdzie tu miejsce na zmianę, przemianę,
wolną wolę, niewolę, różnicę albo identyczność?

7

Tutaj jest Prawda absolutna co mieszka we wszystkim,
gdzie w niej miejsce na dumę, unię i rozłąkę?
Jeżeli jest tylko Najwyższe, w którym mieszka wszystko,
jakże mówić, że ma substancję lub, że bez substancji?

8

Tutaj jest Prawda absolutna co żyje we wszystkim
czysta i bezpośrednia jak niebo.
Gdzie miejsce na skojarzenie lub rozkojarzenie?
Jaki sens ma zabawa albo brak zabawy?

9

Oświecony jest poza jednością, poza oddzieleniem,
radosny poza radością i brakiem radości
wędruje spokojnie przez ziemie, doświadcza
wewnętrznego szczęścia w swym wnętrzu.

10

Ten poza wiedzą i postrzeganiem, dualnością i unią,
jak może być tutaj wyzwolony?
Jakże ten naturalny, nieskazitelny, jednorodny Byt
może być wolny od pożądań, wolny od braku pożądań?

11

Jest niszczeniem zniszczalnego i niezniszczalnego,
jest szczęsną chwilą poza szczęsnym i nieszczęsnym czasem.
Jest Prawdą wszędzie równą i obecną jak niebo.
Jakże może tu być coś przyjemnego, coś nieprzyjemnego?

12

Jest zawsze wszystkim, ze wszystkim albo bez niczego,
jest wszystkim, poza wszystkim, wolny od wszystkiego.
Gdzież mogłoby być miejsce na życie lub na śmierć dla Niego?
Cóż On ma wspólnego z medytacją, z brakiem medytacji?

13

Widzialne jest złudą jak miraż w pustyni.
Naprawdę jedynie istnieje Jedyny -
gotowy przyjąć formę,
jaką stworzy umysł.

14

On jest obojętny religijnej praktyce,
jak i obowiązkom oświecenia.
Cóż miałby począć z przywiązaniem? z brakiem przywiązania?
Jedynie wykształcony wyobraża sobie takie sprawy.

15

W Jaźni nie ma zaklęć ani talizmanów;
nic do uczenia się, nic do studiowania.
W świadomości najwyższej Avadhuta pleciuga
śpiewa prawdę

Taki jest oto Siódmy Rozdział o Nauce Osobistej Jaźni w świętym poemacie Avadhuta-Gita,
śpiewanym przez Śri Avadhuta Dattatreya, adresowanym do Śri Kartika Swami.